"Βαρύς αχός ακούγεται
πολλά ντουφέκια πέφτουν"...
Για τα λεγόμενα "κόκκινα" δάνεια, αυτά που δεν αποπληρώνονται, συνήθως λόγω πλήρους αδυναμίας των δανειοληπτών, και τις συνέπειες στο τραπεζικό σύστημα, που δεν μπορεί -ή δεν θέλει πιά...- να χορηγήσει νέα και να "σπρώξει" μπροστά την οικονομία της χώρας μας
Ποιός θα ξεχάσει τα διακοποδάνεια, εορτοδάνεια, φοιτητοδάνεια, μετοχοδάνεια... τα οποία -μαζί με τα "κλασσικά" δάνεια αγοράς ακινήτου και τα επιχειρηματικά- δίνονταν αφειδώς... Τότε που τα τραπεζικά στελέχη (τα λεγόμενα "γκόλντεν μπόϋς") σέ ...τραβούσαν από το μανίκι για να πάρεις κάποιο δάνειο...
Τότε οι τράπεζες θησαύριζαν δανειζόμενες από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με πολύ μικρό επιτόκιο (κάπου 1%...) και δανείζοντας με πολλαπλάσιο. Και από το θησαύρισμά τους αυτό μοίραζαν αβέρτα τα "πρίμ" στα στελέχη τους που πετύχαιναν να πείσουν να δανειστούν ακόμα και όσους ποτέ δεν είχαν σκεφτεί να πάρουν δάνειο για να κάνουν διακοπές γκλαμουριάς π.χ. ή να αποχτήσουν "μαιζονέτα" ή να τζογάρουν στο Χρηματιστήριο...
Θησαύριζαν και τα "γκόλντεν μπόϋς" λοιπόν χορηγώντας δάνεια χωρίς εγγυήσεις, δάνεια σε άτομα που η οικονομική τους κατάσταση φανερά έδειχνε ότι δεν θα μπορέσουν να τα ξεπληρώσουν...
Τί τους έννοιαζε αυτό;;;
Τους αρκούσε που αυτοί θα τσέπωναν τα παχυλά πρίμ...
Στο τεύχος Μαρτίου του μηνιαίου περιοδικού "Unfollow" ο Άρης Χατζηστεφάνου δίνει και τον σχετικό ορισμό για το φαινόμενο: "Συνυπευθυνότητα χρέους". Ότι δηλαδή και ο δανειστής έχει μερίδιο ευθύνης, όταν προκαταβολικά γνωρίζει (και είναι καθήκον του αυτό!) πως ένα δάνειο δεν θα μπορέσει να αποπληρωθεί.
Τώρα οι τράπεζες βρίσκονται οι ίδιες στο "κόκκινο". Πράγμα που σημαίνει ότι τα πολλά και ποικίλα "γκόλντεν μπόϋς" τους δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους, ότι απότυχαν οικτρά.
Να επιστρέψουν λοιπόν τα "πριμ" τους, αυτά που έλαβαν για τις ..."επιτυχίες" τους, αλλά και τους παχυλούς μισθούς που έπαιρναν γιατί -δήθεν- ήταν ικανοί, έμπειροι κλπ κλπ κλπ.
Είναι πολλά τα λεφτά που τσέπωσαν.
Και έτσι μάλλον δεν θα χρειάζονταν να χαρατσωθεί και πάλι ο έλληνας πολίτης για να ανακεφαλαιοδοτηθούν οι καταρρέουσες τράπεζες.
πολλά ντουφέκια πέφτουν"...
Για τα λεγόμενα "κόκκινα" δάνεια, αυτά που δεν αποπληρώνονται, συνήθως λόγω πλήρους αδυναμίας των δανειοληπτών, και τις συνέπειες στο τραπεζικό σύστημα, που δεν μπορεί -ή δεν θέλει πιά...- να χορηγήσει νέα και να "σπρώξει" μπροστά την οικονομία της χώρας μας
Ποιός θα ξεχάσει τα διακοποδάνεια, εορτοδάνεια, φοιτητοδάνεια, μετοχοδάνεια... τα οποία -μαζί με τα "κλασσικά" δάνεια αγοράς ακινήτου και τα επιχειρηματικά- δίνονταν αφειδώς... Τότε που τα τραπεζικά στελέχη (τα λεγόμενα "γκόλντεν μπόϋς") σέ ...τραβούσαν από το μανίκι για να πάρεις κάποιο δάνειο...
Τότε οι τράπεζες θησαύριζαν δανειζόμενες από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με πολύ μικρό επιτόκιο (κάπου 1%...) και δανείζοντας με πολλαπλάσιο. Και από το θησαύρισμά τους αυτό μοίραζαν αβέρτα τα "πρίμ" στα στελέχη τους που πετύχαιναν να πείσουν να δανειστούν ακόμα και όσους ποτέ δεν είχαν σκεφτεί να πάρουν δάνειο για να κάνουν διακοπές γκλαμουριάς π.χ. ή να αποχτήσουν "μαιζονέτα" ή να τζογάρουν στο Χρηματιστήριο...
Θησαύριζαν και τα "γκόλντεν μπόϋς" λοιπόν χορηγώντας δάνεια χωρίς εγγυήσεις, δάνεια σε άτομα που η οικονομική τους κατάσταση φανερά έδειχνε ότι δεν θα μπορέσουν να τα ξεπληρώσουν...
Τί τους έννοιαζε αυτό;;;
Τους αρκούσε που αυτοί θα τσέπωναν τα παχυλά πρίμ...
Στο τεύχος Μαρτίου του μηνιαίου περιοδικού "Unfollow" ο Άρης Χατζηστεφάνου δίνει και τον σχετικό ορισμό για το φαινόμενο: "Συνυπευθυνότητα χρέους". Ότι δηλαδή και ο δανειστής έχει μερίδιο ευθύνης, όταν προκαταβολικά γνωρίζει (και είναι καθήκον του αυτό!) πως ένα δάνειο δεν θα μπορέσει να αποπληρωθεί.
Τώρα οι τράπεζες βρίσκονται οι ίδιες στο "κόκκινο". Πράγμα που σημαίνει ότι τα πολλά και ποικίλα "γκόλντεν μπόϋς" τους δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους, ότι απότυχαν οικτρά.
Να επιστρέψουν λοιπόν τα "πριμ" τους, αυτά που έλαβαν για τις ..."επιτυχίες" τους, αλλά και τους παχυλούς μισθούς που έπαιρναν γιατί -δήθεν- ήταν ικανοί, έμπειροι κλπ κλπ κλπ.
Είναι πολλά τα λεφτά που τσέπωσαν.
Και έτσι μάλλον δεν θα χρειάζονταν να χαρατσωθεί και πάλι ο έλληνας πολίτης για να ανακεφαλαιοδοτηθούν οι καταρρέουσες τράπεζες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου